ارمغان جنگ آمریکا برای مردم افغانستان؛ فروش «فرزند و کلیه» برای نان
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۱۸۱۵۴
به گزارش روز دوشنبه ایرنا به نقل از تارنمای روزنامه گاردین، بعد از ۲۰ سال حضور ویرانگر در افغانستان، آمریکایی ها اگرچه سرانجام در اقدامی غیرمسئولانه، خاک این کشور جنگ زده را ترک کردند اما زخم های اقتصادی و اجتماعی بجا مانده از این حضور ویرانگر بر پیکر نیمه جان افغانستان، چون ابری سیاه بر افغانستان سایه افکنده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش گاردین در حالیکه سرمای هوا در غرب افغانستان تا مغز استخوان نفوذ می کند، "دل آرام رحمتی" زنی ۵۰ ساله با هشت فرزند سعی دارد اندکی غذا برای کودکانش پیدا کند.
دل آرام رحمتی زن ۵۰ ساله افغان که برای نجات کودکانش از گرسنگی به فروش کلیه اش روی آورده است.خانواده این زن از چهار سال پیش که خانه خود را در ولایت بادغیس (در شمال افغانستان) ترک کردند، در یک کلبه گلی با سقف پلاستیکی در یکی از زاغه های شهر هرات زندگی می کنند. خشکسالی روستای آنها را غیرقابل زندگی و زمین را غیرقابل کشت کرده بود. این خانواده مانند نزدیک به ۳.۵ میلیون افغان دیگر که مجبور به ترک خانههای خود شدهاند، اکنون در محلهای زندگی میکنند که آوارگان داخلی در آن بسر می برند.
هیچ شغلی نیست و دل آرام ۵۰ ساله علاوه بر گرسنگی فرزندانش، باید برای شوهر مریضش و دو پسرش که یکی فلج و دیگری بیماری روانی دارد، با هزینه های بیمارستان هم دست و پنجه نرم می کند.
او به خبرنگار گاردین می گوید: «من مجبور شدم دو تا از دخترانم، یکی هشت و دیگری شش ساله را بفروشم. رحمتی میگوید که چند ماه پیش دخترانش را به مبلغ ۱۰۰ هزار افغانی (تقریبا ۷۰۰ پوند) به خانوادههایی که نمیشناسد فروخته است. هرچند قرار است دخترانش تا رسیدن به سن بلوغ در کنار مادرشان بمانند و سپس به خریدارانشان واگذار شوند.
در افغانستان موضوع فروش دختران به این شیوه ، کار غیرمعمولی نیست. با این حال با عمیقتر شدن بحران اقتصادی کشور، خانوادهها کودکان خود را در سنین پایینتر و پیش از بلوغ واگذار می کنند زیرا از پس هزینه های اولیه آنها هم بر نمی آیند.
اما فروش دختربچه ها تنها تصمیم دردناکی نیست که این مادر ۵۰ ساله مجبور به گرفتنش شده است. او برای همسایه زاغه نشینش تعریف می کند که چگونه بدهی و گرسنگی او را مجبور به فروش کلیه کرده است.
براساس گزارش سازمان ملل، افغانستان در آستانه یک «بحران انسانی و فروپاشی اقتصادی» قرار دارد. سفیر این سازمان در افغانستان می گوید که افغانستان "بدترین بحران بشردوستانه تاریخ معاصر خود را تجربه می کند". خشکسالی، کووید-۱۹ و تحریم های اقتصادی اعمال شده پس از به قدرت رسیدن طالبان در اوت ۲۰۲۱ (مرداد ۱۴۰۰) پیامدهای فاجعه باری برای اقتصاد این کشور جنگ زده داشته است. علاوه بر این افزایش چشمگیر تورم منجر به بالا رفتن شدید قیمت مواد غذایی شده است.
از این رو تجارت کلیه در افغانستان که پیش از به قدرت رسیدن طالبان در تابستان ۱۴۰۰ هم وجود داشت، از زمان ورود دوباره طالبان جانی دوباره گرفته هرچند قیمت و شرایط این تجارت غیرقانونی اعضای بدن تغییر کرده است. قیمت کلیه که زمانی بین سه هزار و ۵۰۰ تا چهار هزار و ۵۰۰ دلار (دو هزار و ۶۰۰ تا سه هزار پوند) متغیر بود، به کمتر از یک هزار و ۵۰۰ دلار (یک هزار و ۱۰۰ پوند) کاهش یافته است. با این وجود شمار داوطلبان فروش اعضا همچنان در حال افزایش است.
دل آرام می گوید کلیه راست خود را به مبلغ ۱۵۰ هزار افغانی (یک هزار پوند) فروخته، اما روند بهبودیش پس از عمل به خوبی طی نشده و او هم اکنون مانند شوهرش بیمار است و باید هرچه که از فروش کلیه بدست اورده خرج مراجعه به پزشک کند.
طبق گزارش آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل برای پناهندگان، بیش از نیمی از جمعیت ۴۰ میلیونی این کشور با « گرسنگی شدید و نزدیک به ۹ میلیون نفر از آنها در معرض خطر قحطی قرار دارند». از این رو برای شمار فزاینده ای از افغان ها، فروش کلیه تنها راه آنها برای رهایی از مرگ در اثر گرسنگی است.
جوان ۲۷ ساله دیگری که پدر چهار فرزند است و هر روز با جمع آوری و فروش زباله های بازیافتی، به سختی پول پنج قرص نان را بدست می آورد، همزمان به دنبال خریداری برای کلیه اش می گردد. او به گاردین می گوید: چندین روز است که از مراکز درمانی خصوصی در هرات میپرسم که آیا به کلیه نیاز دارند یا خیر. او توضیح می دهد که حاضر است حتی کلیه اش را به زیر قیمت بفروشد اما تاکنون مشتری پیدا نکرده است.
«آصف کبیر» یک مقام صحت عامه در این ولایت توضیح می دهد که در پنج سال گذشته حدود ۲۵۰ پیوند کلیه رسمی در بیمارستان ها و مراکز درمانی ولایت هرات انجام شده که از این میان تنها تعداد اندکی از خانواده ها اهدای عضو را به صورت رایگان انجام داده اند. به گفته کبیر، هزینه پیوند کلیه ۴۰۰ هزار افغانی به اضافه قیمت کلیه است.
اما تعداد واقعی عمل های کلیه احتمالا بسیار بیشتر باشد. یک پزشک شاغل در یکی از مراکز پزشکی که بیشتر پیوندها در آن انجام می شود، به شرط فاش نشدن نامش می گوید: «به تازگی شمار افرادی که می خواهند کلیه شان را بفروشند در هرات افزایش یافته و بیشتر آنها ساکن اردوگاه آوارگان هستند. مشتریان می دانند که برای یافتن کلیه ارزان باید به اردوگاه آوارگان بروند».
«سید اشرف سادات» فعال جامعه مدنی در هرات، یکی از اعضای هیاتی بود که از سوی اشرف غنی رئیس جمهوری پیشین افغانستان برای تحقیق در مورد تجارت غیرقانونی کلیه در ماه می ۲۰۲۱ (اردیبهشت ۱۴۰۰) مامور شده بود.
وی گفت: «ما همان ابتدا متوجه شدیم که بیمارستان ها قانونی کار نمی کنند. مردم در داخل و خارج از کشور تلاش می کنند تا فقرا را به فروش کلیه تشویق کنند. این افراد برای آنها ویزا می گیرند و به آن طرف مرز می فرستند. تقاضا برای پیوند کلیه در خارج از افغانستان بیشتر است. کشورهایی مانند ایران به کلیه نیاز دارند و افغان های فقیر مجبور به فروش کلیه های خود هستند».
سادات می گوید که در تحقیقات او دو بیمارستان در هرات شناسایی شدند که در آنها عمل پیوند کلیه انجام می شد. یکی از آنها اعلام کرده است که ۱۹۴ عمل انجام داده و دیگری ۳۲ عمل، اما به گفته سادات دستکم بیش از ۵۰۰ نفر ادعا می کنند کلیه خود را فروخته اند که تنها ۱۰۰ نفر از یک روستا در هرات هستند. به گفته سادات «این نشان می دهد که کلیه ها به خارج از افغانستان فرستاده شده است».
این مامور دولت پیشین افغانستان می افزاید: «یک کلیه در داخل افغانستان بیش از ۳۰۰ هزار افغانی (۲۱۰۰ پوند) خریداری می شود و در خارج از کشور به قیمت بیش از هفت هزار و ۵۰۰ تا ۱۱ هزار پوند فروخته می شود.
سادات میگوید: «ما شواهدی یافته ایم که نشان میدهد برخی مردم تشویق میشوند کلیههایشان را به بیرون از مرزها بفروشند تا کلیههایشان به ۲۰۰ هزار تا ۴۰۰ هزار افغانی فروخته میشود. به عقیده وی پزشکان در این تجارت غیرقانونی دست دارند. اما تحقیقات آنها به دلیل بدتر شدن وضعیت امنیتی متوقف شده است.
اکنون دو ماه از فروش کلیه دل آرام رحمتی می گذرد و پولی که او از فروش کلیه اش بدست آورده بود صرف هزینه های پزشکی برای بهبود پس از جراحی شده است.
او می گوید: خیلی مریض هستم، حتی نمی توانم راه بروم چون زخمم عفونت کرده و خیلی دردناک است.» او تعریف می کند که گیرنده کلیهاش فقط هزینه عمل، دو شب بستری شدن در بیمارستان و اولین قبض دارویش را پرداخت کرده است.
این زن ۵۰ ساله روز پیوند کلیه بیمار بود و پزشکان حاضر به عمل او نشدند. او می گوید: «نمیتوانستم درست نفس بکشم، بنابراین پزشکان مرا از تخت بیمارستان پایین آوردند، اما برگشتم و به آنها گفتم به مرگ خود راضی هستم، اما نمیتوانم بچههایم را گرسنه و بیمار ببینم».
برچسبها افغانستان طالبان فقرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: افغانستان طالبان فقر افغانستان طالبان فقر فروش کلیه هزار افغانی پیوند کلیه هزار و ۵۰۰ کلیه ها کلیه اش ۵۰ ساله دل آرام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۱۸۱۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جریمه 200 میلیون دلاری بزرگترین اپراتور بیسیم آمریکا به دلیل فروش اطلاعات کاربران
ایتنا - کمیسیون ارتباطات فدرال بزرگترین اپراتورهای تلفن همراه در ایالات متحده را به دلیل فروش اطلاعات موقعیت مکانی مشتریان خود بدون رضایت، با جریمه جمعی 200 میلیون دلاری محکوم کرده است.
کمیسیون ارتباطات فدرال بزرگترین اپراتورهای تلفن همراه در ایالات متحده را به دلیل فروش اطلاعات موقعیت مکانی مشتریان خود بدون رضایت، با جریمه جمعی 200 میلیون دلاری محکوم کرده است. AT&T باید 57 میلیون دلار بپردازد، در حالی که Verizon باید 47 میلیون دلار بپردازد. در همین حال، Sprint و T-Mobile با مجموع 92 میلیون دلار جریمه روبرو هستند. این کمیسیون تحقیقات عمیقی را در مورد افشای غیرمجاز و فروش دادههای مکان واقعی مشترکین پس از افشای فعالیتهای آنها در سال 2018 انجام داد.
به گزارش ایتنا، جسیکا روزن وورسل، کمیسر کمیسیون ارتباطات فدرال گفت:« شرکتهای مخابراتی اطلاعات موقعیت مکانی بیدرنگ را به جمعآورندههای داده فروختند، و اجازه دادند این دادههای بسیار حساس در دست شرکتهای ثالثا، شکارچیان و سایر موارد قرار گیرد. »
به گفته این آژانس، این طرح پس از گزارشهای عمومی مبنی بر اینکه یک کلانتر در میسوری با استفاده از اطلاعات موقعیت مکانی که شرکتی به نام Securus از اپراتورهای بی سیم دریافت میکند، افراد متعددی را ردیابی می کند، آغاز شد. این شرکت خدمات ارتباطی را به مراکز اصلاح و تربیت در کشور ارائه میدهد.
در حالی که اپراتورها در نهایت فعالیت خود را متوقف کردند، آژانس گفت که آنها به مدت یک سال پس از فاش شدن این رویه و پس از اینکه به کمیسیون قول دادند فروش دادههای مکان مشتری را متوقف خواهند کرد، به اجرای برنامههای خود ادامه دادند. بهعلاوه، آنها بدون تضمینهای معقول به کار خود ادامه دادند تا اطمینان حاصل کنند که خدمات قانونی با استفاده از اطلاعات مشتریانشان، مانند کمکهای جادهای و خدمات فوریتهای پزشکی، واقعاً رضایت کاربران را برای ردیابی مکانهایشان جلب میکنند.
این شرکتها گفتند که قصد دارند جریمهها را به چالش بکشند. T-Mobile که با بزرگترین جریمه به ارزش 80 میلیون دلار روبرو است و اسپرینت 12 میلیون دلار جریمه شد گفته که جریمه بیش از حد است.AT&T گفت که این تصمیم فاقد شایستگی قانونی و واقعی است و این تصمیم شرکتها را به دلیل حمایت از خدمات مکانی نجاتبخش مجازات میکند.»